น้องแพม (อุดรธานี)

“หนูเป็นเด็ก ซี.ซี.เอฟ. ตั้งแต่อายุ 3 ขวบ ไม่เคยคิดว่าตนเองจะมาถึงวันนี้ได้จริง หากไม่มีผู้อุปการะและมูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ.ฯ ที่มอบโอกาสให้หนูในวันนั้น คงเป็นไปได้ยากที่จะเดินมาถึงจุดนี้ได้”

ตอนเด็ก ๆ น้องแพมอาศัยอยู่กับยาย เติบโตมากับยาย เมื่อยายจากไปเป็นเรื่องยากที่น้องแพมจะทำใจได้เร็ววัน “หนูอยากให้ยายเห็นหนูเรียนจบ หนูอยากดูแลยาย แต่ตอนนี้ท่านไปสบายแล้ว” ประโยคสั้น ๆ ที่ทำให้ทุกอย่างที่อยู่รอบตัวน้องแพมพลันเงียบสงบลง

น้องแพมเล่าให้ฟังต่อว่า “เมื่อก่อนครอบครัวอยู่ด้วยกัน 4 คน แต่ด้วยความจนและไม่มีที่ดินเป็นของตนเอง พ่อและแม่จึงต้องทำงานรับจ้างที่ต่างจังหวัด นาน ๆ ครั้งก็จะกลับมาบ้าน หนูจึงรักยายมากเพราะยายเลี้ยงหนูมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก หนูเคยฝันว่าถ้าเรียนจบ ทำงานที่มั่นคง หนูจะให้ยายเห็นความสำเร็จของหนูเป็นคนแรกเลยค่ะ”

แม้ว่าในวันนี้ความเป็นอยู่ของครอบครัวจะเริ่มดีขึ้น พ่อและแม่สุขสบายมากขึ้น แต่ทุกเช้า ๆ “หนูก็จะไปทำงานอย่างตั้งใจเสมอ ปัญหาและอุปสรรคที่ผ่านเข้ามาจะเผชิญหน้าไม่ท้อถอย เพราะเชื่อว่าทุกความสำเร็จที่เกิดขึ้นนั้นจะมียายคอยให้กำลังใจอยู่ข้าง ๆ เสมอ” ปัจจุบันน้องแพมทำงานในร้านขายยาแห่งหนึ่ง ตำแหน่งงานผู้ช่วยเภสัชกร จ.อุดรธานี